Hallo Sandra,
Ik vind het echt een super idee om dit te organiseren.Echt wel gaaf om al die gezichten weer eens te zien. Dan komt hier mijn levensverhaal na de Mavo:
Na de Mavo ben ik naar een opleiding gegaan voor touringcarchauffeurs. Mijn vader deed dit beroep ook en ik ben dan ook vaak met hem mee geweest. Zo kom je nog eens ergens. Deze school staat in Amsterdam en hield in:4 dagen werken en 1 dag naar school. Die 4 dagen werken deed ik bij Martin Schilder in Limmen.
Een heel leuk bedrijf waar mijn vader ook werkte. Dankzij hem kon ik daar ook terecht.
Het leren in de praktijk is een mooie uitvinding. Zo leerde ik alles wat in en om een touringcar gebeurde. Van sleutelen tot aan het schoonmaken van de bussen(hoort er ook bij). Maar Martin Schilder had ook een afsleepwagen waar ik ook op mocht rijden. Nou ja volgens de wet niet, maar m'n baas had er geen problemen mee.
Zo kwam het wel eens voor dat ik naar een ongeluk moest op de snelweg om de wrakken weg te halen. Wel leuk, want de politie begeleidde mij dan en ik had niet eens een rijbewijs. LOL
Ik mocht zo nu en dan ook ritjes maken in de bus. Maar na een tijdje werd ik volop ingezet om dagtoertjes te doen in Amsterdam. Mensen ophalen bij een hotel en dan rondjes rijden door Amsterdam. Ik was natuurlijk in hun ogen een klein mannetje, maar dan wel 1 met een grote bus. Lekker over de grachten rijden.....ruimte zat.....not. Maar ik leerde wel sturen en daar deed je het dan maar voor.
Ik ben vaak samen met m'n vader op pad geweest. Heel Europa gezien en een paar formule 1 races meegemaakt. Een stuk of 6. Dan breng je dus de fans naar een circuit en dan mag je als chauffeur gratis naar binnen. Helemaal goed.
Je kijkt naar de race en je krijgt er nog voor betaald ook. Na een tijdje was de opleiding afgerond en ben toen aangenomen bij m'n leerbedrijf. Veel busritjes gedaan, maar na verloop van tijd vond ik het niet meer leuk. In ieder geval wilde ik niet elke dag rijden, maar net als m'n vader parttime. Dat heb ik dus voorgesteld aan m'n baas en die begreep het wel. Dus ik werd ook een parttime chauffeur. Alleen in de weekenden rijden. Maar er moest ook door de weeks gewerkt worden.
Ik kon bij m'n overbuurman aan de gang. Ik had toen samen met m'n vader zijn huis verbouwd en hij wist dat ik een baan zocht. Hij verkocht Mexicaanse etenswaar. Cantina Mexicana.
Er was wel een probleem ..... dit bedrijf zat in Dronten.(Flevoland) Gelukkig werkte er een jongen die in Heiloo woonde, dus kon ik met hem meerijden. Elke dag die kant op en je ergeren aan andere weggebruikers. Na een tijdje was dit pand te klein en we gingen verhuizen. De reis ging naar Roelofarendsveen(vlak bij Leiden). Dit was een nieuw pand, dus we konden het naar onze zin inrichten. Een hele tijd gewerkt bij deze baas, totdat ik alleen maar ruzie met hem had. Toch maar besloten om er mee te stoppen. Dus weer geen baan, maar wel een ondertussen een vriendin, Melissa.
Ik kende haar al een tijdje, maar nooit aandacht aan besteed. Na een maand ofzo gingen we al samenwonen. En dat ging zo goed dat ze mij ten huwelijk vroeg.
Ik zei natuurlijk gelijk ja en we zijn inmiddels al 9 jaar getrouwd. Wie had dat ooit gedacht.
Toen heb ik een periode op het strand gewerkt. Huisjes opzetten en afbreken. 1 maand bij De Boer tenten volgehouden(was niet mijn ding). Weer naar het uitzendbureau om een andere baan te vragen. En die hadden een baan voor me bij een verpakkingsbedrijf in Limmen. Dit bedrijf heet GEDE-verpakkingen. Ik daar heen en dat beviel me wel. Inmiddels werk ik daar nu bijna 9 jaar en ik heb het nog steeds leuk. Leuk bedrijf en hele leuke collega's. Wij verzorgen voor heel veel winkels in Noord Holland de verpakkingsmaterialen. Zo hebben wij bijvoorbeeld Kees Zoon en Burger als klant. Alom bekend in Heiloo. Maar ook heel veel snackbars, viswinkels, groenteboeren en noem maar op. Met de bus rijden ben ik helemaal gestopt, vanwege het overlijden van m'n vader. Die overleed op 9 november 2006.
Precies een maand later dus op 9 december overleed zijn broer. En om het nog erger te maken..overleed ook zijn andere broer op 27 februari. Alle drie een acute hartstilstand. Die periode was ik de weg een beetje kwijt. Ben ook in de ziektewet beland. Want voordat mijn vader overleed hadden Melissa en mijn schoonmoeder een kledingwinkel overgenomen. See You fashion in de voorstraat in Egmond aan Zee.
Moest ook verbouwd worden en het werd me een beetje te veel. Want dat was niet het enige wat me bezig hield, want we hadden ook nog een oud visserhuisje gekocht.
Heeft m'n vader helaas niet mee mogen maken. Moest van de grond tot aan het dak verbouwd worden. Huis dateert uit 1894. Alles is eruit gesloopt en helemaal weer nieuw gemaakt. Ben nog steeds bezig, maar het eind is in zicht. Als je benieuwd bent naar de foto's, kan je op m'n site kijken. www.patrickwijn.nl
En wat muziek betreft. Ik ben niet zo moeilijk hoor. Vind alles goed.
Tot 7 november dan maar.
Patrick
donderdag 6 november 2008
Patrick
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten